|
|
 |
|
|
|
 |
| |
 |
Technika obserwacyjna. |
 |
|
|
|
| |
|
|
|
|
| |
|
Różne obiekty widoczne na niebie wymagają różnych narzędzi i technik obserwacyjnych. Do obserwacji gwiazd i meteorytów
wystarczy w miarę ciemne miejsce oraz chęć spojrzenia w górę. Na pierwsze spotkanie z Księżycem czy Jowiszem i jego czterema
księżycami galileańskimi przygotujemy dobrą lornetkę zamocowaną na statywie. Dokładniejsza jednak eksploracja coraz dalszych obiektów
wymaga zastosowania teleskopów, najlepiej ustawionych w miejscu oddalonym od świateł miasta, znajomości nieba oraz umiejętności
właściwego patrzenia. Mgławice planetarne, niektóre gromady kuliste i ciemne galaktyki wymagają nocnej adaptacji oczu - czyli okresu,
podczas którego nie patrzymy na jasne światła oraz nauczenia się obserwacji 'odwrócony wzrokiem'. Gdy patrzymy na wprost światło
pada na tę część siatkówki, która odpowiedzialna jest za widzenie barw. Niestety, te komórki są mało czułe i nie wychwutują obrazu
mgławic. Dlatego, by dojrzeć delikatną poświatę mgławicy należy spojrzeć w bok, tak by obraz padł na tę część siatkówki, gdzie przeważają
pręciki - komórki bardzo czułe, choć nie rejestrujące barwy.
Tekst pochodzi z Teleskopy.net
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
| |
|
<-
Haut de page
->
|
|
|
|
 DSO |
|
|
|
Obserwacje |
|
|
|
Inne Strony |
|
|
|
